ضم وکیل در وکالت طلاق

 

در وکالت های معمولی براساس قانون، عقد وکالت در هر زمان ممکن است، یعنی وکیل و یا موکل در هر زمان که تمایل داشته باشند می توانند وکالت را به هم بزنند به این صورت که وکیل استعفا دهد و یا موکل وکیل خود را عزل نماید. در رابطه با وکالت طلاق نیز به همین صورت است، چنانچه عدم عزل وکیل در وکالت درج نشده باشد مرد و یا زن می تواند وکالت را به هم بزند. در برخی موارد زوج با مراجعه به یکی از دفتر خانه های اسناد رسمی می تواند به یک فرد مورد اعتماد وکالت طلاق دیگری را اعطا نماید، در واقع در چنین حالتی زوج برای امر طلاق خود دو وکیل دارد. زوج در عقد قرارداد مشخص می کند که حدود اختیاران هر دو وکیل به صورت مجتمعا است و سریعه مطابق با مراتب ضم وکیل، حدود اختیار را به اطلاع زوجه می رساند. در نظر داشته باشید، در صورتی که وکالت زوجه در رابطه با طلاق در دفاتر اسناد رسمی به شکل وکالت های تنظیم شده باشد، باید دقت کرد که در وکالتنامه حق طلاق در رابطه با وکالت بلاعزل، اختیارات وکیل و حق ضم وکیل چه چیزی درج شده است. چنانچه وکالت بلاعزل نبوده باشد، موکل با مراجعه به دفترخانه های تنظیم سند می تواند وکیل را عزل نماید و این موضوع را دفترخانه به اطلاع وکیل می رساند، اما در صورتی که وکالت بلاعزل باشد و حق ضم وکیل و ضم ناظر نیز سلب شده باشد بی اثر نمودن وکالتنامه طلاق ممکن نمی باشد.چه مواردی باعث فسخ قرارداد در وکالت بلاعزل می گردد؟

 

زمانی که در وکالت بلاعزل شرط به صورت نتیجه قید می شود عدم تحقق فسخ صورت می گیرد. به عنوان مثال این شرط در وکالت قید شود که موکل وکیل را عزل نکند، در چنین حالتی شخص ثالث و یا وکیل می تواند از جهت تخلف شرط قرارداد را فسخ کند.

درصورتی که عدم عزل به مدت معینی محدود باشد بعد از پایان مدت، موکل می تواند وکیل را عزل کند. علاوه براین اگر جهت عقد قرارداد مدت مشخصی تعیین شده باشد بلافاصله بعد از پایان مدت تعیین شده، عقد وکالت ناخودآگاه منتفی می گردد. در رابطه با شرط عدم ضم وکیل و یا شروط عدم انجام وکالت از طریق موکل نظرات متفاوتی وجود دارد.